یاعلی ابن الموسی الرضا

​تجمل گرایی آفت زندگی

تجمل گرایی ،اصطلاحی است مرکب از دو واژه ی «تجمل»و «گرایی» ؛ تجمل به معنای «خود را زینت دادن و آراسته شدن » و گرایی به معنای «آهنگ ، میل و رغبت کردن » با توجه به این تعبیر ها ، تجمل گرایی به معنای رغبت کردن به تجملات و توجه به ظواهر زندگی است . از میل به زیبایی و تجمل ، در آیه ها و در روایت ها بسیار یاد شده است از جمله خداوند در قرآن کریم می فرماید : « قُل مَن حَرَّمَ زِینَهَ اللهِ اخرَجَ لِعبادِه و الطیّبات مِن الرزق ۱» «بگو چه کسی زینتهای الهی را برای بندگان خود آفریده و روزیهای پاکیزه را حرام کرده است ؟ » البته امامان معصوم (ع) به هر تجمل و زیبایی در حد معمول اهمیت می دادند . امام صادق (ع) می فرماید : « انَّ اللهَ عَزَوَجَلَّ یُحِبُّ التجالَو التّجَلَ و یُبَعِضُ ۲» «همانا خداوند زیبایی و تجمل را دوست دارد و از فقر نمایی بدش می آید . »